Losowanie bez powtórzeń jest chyba jednym z najczęstszych zadań dla początkujących, zarówno uczących się samodzielnie, jak i na studiach. Często przejawia się w zadaniu typu “utwórz program losujący liczby w Lotto”. Równie często spotykam kod z wydajnością O(evil), którego powstydziłbym się nawet w najbezczelniejszym Lawful Evil – mieszanina randów, srandów, sprawdzania w pętli O(n3) czy wartość jest już znaleziona, alokacji pamięci za pomocą new[] itd.
Jest to w dużej mierze pokłosie sposobu nauczania C++. W tym poście przedstawię proste, czytelne i wydajne sposoby uzyskania tego samego efektu.
